اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَالِهِ، وَ صَيِّرْنا اِلى مَحْبُوبِكَ مِنَ
بارالها بر محمد و آلش درود فرست, و ما را به سر منزل توبه که محبوب توست
التَّوْبَةِ، وَ اَزِلْنا عَنْ مَكْرُوهِكَ مِنَ الْاِصْرارِ. اَللَّهُمَّ وَ مَتى وَقَفْنا
برسان، و از پافشارى بر گناه كه نمىپسندى دور ساز. بارخدايا، هنگامى كه در وضعى قرار مىگيريم
بَيْنَ نَقْصَيْنِ فى دينٍ اَوْدُنْيا، فَاَوْقِعِ النَّقْصَ بِاَسْرَعِهِما فَنآءً،
كه به ناچار مستحق خسارت در دين يا ضرر در دنيا مىشويم، پس كاهش را بر دنياى ما كه زود فانى مىشود وارد ساز،
وَاجْعَلِ التَّوْبَةَ فى اَطْوَلِهِما بَقآءً. وَ اِذا هَمَمْنا بِهَمَّيْنِ
و عفو و بخششت را در دينمان كه بادوامتر است قرار بده. و چون قصد
يُرْضيكَ اَحَدُهُما عَنّا، وَ يُسْخِطُكَ الْاخَرُ عَلَيْنا، فَمِلْ بِنا
دو كار كنيم كه يكى از آنها تو را از ما خشنود مىكند و آن ديگرى تو را بر ما خشمگين مىسازد پس به آنچه
اِلى ما يُرْضيكَ عَنّا، وَ اَوْهِنْ قُوَّتَنا عَمّا يُسْخِطُكَ عَلَيْنا،
در معرض رضاى توست ما را متمايل كن، و از قدرتمان بر امرى كه سبب خشم توست بكاه،
وَ لا تُخَلِّ فى ذلِكَ بَيْنَ نُفُوسِنا وَاخْتِيارِها، فَاِنَّها مُخْتارَةٌ
و در اين امور ما را به خود و به اختيار خويش رها مساز، كه نفسْ انتخاب كننده
لِلْباطِلِ اِلاّ ما وَفَّقْتَ،اَمّارَةٌ بِالسُّوءِ اِلاّ ما رَحِمْتَ. اَللَّهُمَّ
باطل است مگر آن كه تواَش توفيق دهى، و پيوسته به بدى فرمان دهد مگر آن كه تواَش رحمت آورى. الهى،
وَ اِنَّكَ مِنَ الضُّعْفِ خَلَقْتَنا، وَ عَلَى الْوَهْنِ بَنَيْتَنا، وَ مِنْ مآءٍ
ما را از مايه ضعف و ناتوانى به وجود آوردهاى، و اساس آفرينش ما را بر سستى نهادهاى، وآغاز مارا از آبى
مَهينٍ ابْتَدَاْتَنا، فَلا حَوْلَ لَنا اِلاّ بِقُوَّتِكَ، وَ لاقُوَّةَ لَنا اِلاّ
ناچيز بنا گذاشتهاى، پس ما را جز به نيروى تو حركتى و جز به يارى تو قوّتى
بِعَوْنِكَ، فَاَيِّدْنا بِتَوْفيقِكَ، وَ سَدِّدْنا بِتَسْديدِكَ، وَ اَعْمِ
نيست، پس به توفيق خود نيرومان بخش، و با هدايتت به راه صواب استوارمان دار، و چشم دلمان
اَبْصارَ قُلُوبِنا عَمّا خالَفَ مَحَبَّتَكَ، وَ لاتَجْعَلْ لِشَىْءٍ مِنْ
را از آنچه در مسير غير عشق توست كور ساز، و هيچ كدام از
جَوارِحِنا نُفُوذاً فى مَعْصِيَتِكَ. اَللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِهِ،
اعضاى ما را در معصيت خود پيشرفت مده. بارالها، پس بر محمد و آلش درود فرست،
وَاجْعَلْ هَمَساتِ قُلُوبِنا، وَ حَرَكاتِ اَعْضآئِنا، وَ لَمَحاتِ
و رازهاى دلمان، و حركات اعضايمان، و نگاههاى
اَعْيُنِنا، وَ لَهَجاتِ اَلْسِنَتِنا فى مُوجِباتِ ثَوابِكَ
چشممان، و سخنان زبانمان را در برنامه هايى قرار ده كه موجب ثواب تو باشد
حَتّى لاتَفُوتَنا حَسَنَةٌ نَسْتَحِقُّ بِها جَزآءَكَ، وَ لاتَبْقى لَنا سَيِّئَةٌ
تا كار نيكى كه موجب ثواب توست از دست ما نرود، و كار بدى كه
نَسْتَوْجِبُ بِها عِقابَكَ.
موجب عقاب توست براى ما نماند.
نظرات شما عزیزان: